ΛΑΘΟΣ ΣΧΕΣΕΙΣ: ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣ- ΕΦΙΚΤΟΣ H ΑΝΕΦΙΚΤΟΣ ΕΡΑΣΤΗΣ?

 

Προφανώς, ένα από τα μεγαλύτερα λάθη (όσον αφορά τις σχέσεις)  που μπορεί να κάνει μια γυναίκα, είναι να ερωτευτεί έναν άντρα ο οποίος δεν είναι διαθέσιμος.  Αυτό μπορεί να κυμαίνεται από έναν παντρεμένο άντρα έως έναν ομοφυλόφιλο, μια σχέση με έναν άντρα που ζει χιλιόμετρα μακριά, ή έναν άντρα που βρίσκεται στη φυλακή. Αστρολογικά εάν το δούμε,  ο Ποσειδώνας έχει το πρόβλημα με τους μη διαθέσιμους άντρες.

 

Η Πριγκίπισσα Νταϊάνα φημολογείται ότι εξομολογήθηκε στον αστρολόγο της πως πάντα αναζητούσε «ανέφικτους» άντρες, και αυτό ίσως να σχετίζεται με τον Ήλιο που σχηματίζει τρίγωνο με τον Ποσειδώνα στο γενέθλιο της χάρτη.  Ο Ποσειδώνας αντιπροσωπεύει την ασυνείδητη απογοήτευση,  τη θυσία της επιλογής ενός «ανέφικτου» άντρα, και αυτό δείχνει ή μάλλον κάνει τη σχέση να μένει ανεκπλήρωτη. Πάντα θα υπάρχει η λαχτάρα, η επιθυμία, η εξιδανίκευση και η προσδοκία.  Το «άπιαστο, το ανέφικτο» μπορεί να έρθει με τη μορφή της ασθένειας, της εξαπάτησης του συντρόφου, η του αλκοολικού. Ο εραστής είναι πάντα απρόσιτος  ακόμη και αν βρίσκεται εκεί, και με όλο αυτά συνεπάγονται ταλαιπωρίες και θυσίες που πρέπει να γίνουν για αυτή τη σχέση.

 

Ορισμένες γυναίκες με την όψη του Ήλιου/ Ποσειδώνα στο χάρτη τους, ερωτεύονται παντρεμένους άντρες, ή άντρες που δεν είναι  διαθέσιμοι. Παρόμοια σύγκριση υπάρχει με την όψη  Αφροδίτη/Ποσειδώνα όπου και εδώ επίσης  το άτομο  αναζητά μια «άπιαστη σχέση»,  μια σχέση όπου ο ίδιος  θυσιάζει τα πάντα γι’ αυτήν.  Η δημιουργική φαντασία αποτελεί  άλλο ένα θέλγητρο μιας τέτοιας σχέσης, όπως το ρομαντικό μυθιστόρημα  είναι μια ικανοποίηση της φαντασίας, το οποίο δίνει μια δημιουργική διέξοδο στις ανεκπλήρωτες επιθυμίες μας.

 

 

Ο Ποσειδώνας επίσης συνδέεται με την έννοια μιας ανιδιοτελής αγάπης, μια αγάπη ατελείωτη χωρίς περιορισμό. Και φυσικά αυτό που ακολουθεί είναι η απογοήτευση,  συχνά η σχέση χάνει όλη της τη μαγεία, και η ποιότητα του παραμυθιού μηδενίζεται.  Αυτοί που πάσχουν από το Ποσειδώνιο σύμπλεγμα πραγματικά δεν βλέπουν καθαρά, δυσκολεύονται να δουν με διαύγεια το χαρακτήρα του συντρόφου τους, και το μόνο που βλέπουν είναι μια εξιδανικευμένη εκδοχή της σχέσης.

 

Τη σχέση την οποία ο  Ποσειδώνας φαντάστηκε, πραγματικά δεν υπήρχε, και όταν ο αληθινός  σύντροφος αποκαλύπτεται, δηλαδή η ομίχλη φεύγει και ξαφνικά το «ιδανικό» πρόσωπο δεν είναι αυτό που φαινόταν στην αρχή της ονειρεμένης σχέσης,  οι ατέλειες βγαίνουν στην επιφάνεια, και  τότε αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση. Το άτομο νιώθει προδομένο και εξαπατημένο.  Μπορεί εκείνη τη στιγμή να υπάρχει σύγχυση και αίσθηση απώλειας. Η πηγή της απογοήτευσης δεν έχει να κάνει με το σύντροφο αλλά με τις μη ρεαλιστικές προσδοκίες που προβάλλει ο ίδιος στον εαυτό του.